Bir resmin var günlüğümün arasında
Çok sık bakmıyorum,
Sadece günden güne…
Kalemin bildiği kadar yazıyorum
Lugatında bir harf var
Yok başkaca onsuz başlayan bir kelime…
Ve yeni birgün ve yeniden…
“Sensizlik sızısı sardı
Sevdam, sevdiceğim, seni seviyorum…
Sıra sıra satırlar
Sararsa da sayfalar
Sokulup saklanıveriyorum
Sarılıyorum sarmaşıkca, sırnaşıkca
Seherin serin sessizliğine
Suretinle sohbetim sürüyor sabahlara…
Sevdam, suyum, soluğum, seni seviyorum”
Bir resmin var günlüğümün arasında
Çok sık bakmıyorum
Takvim yapraklarını koparmıyorum
Kırılmış saatin kurma kolu
Olsun…
Bir resmin var,
Bir günlük de ömrüm…
